Het ontwerp van het Pakhuis is gemaakt door W3 Architecten. Hieronder geeft de architect antwoord op de meestgestelde vragen die dit ontwerp op deze locatie oproept.
Het gebied waarin het plan is gesitueerd is door de gemeente aangewezen als transformatiegebied. Waar naast bedrijven, kantoren en scholen ook ruimte voor woningen gerealiseerd kan worden . Dampten ligt op loopafstand van het station en op fietsafstand van strand en binnenstad en is daarom zeer aantrekkelijk te maken als woongebied. Het project bevat een mix van kleine en wat grotere woningen die heel geschikt zijn voor starters op de woningmarkt. Deze vaak jonge mensen kunnen hier prima wonen, zeker omdat er behalve een woning ook een aantal collectieve voorzieningen worden geboden. Er zijn collectieve voorzieningen die ten goede komen aan de bewoners zoals de ontmoetingsruimte en de wasmachineruimte, daktuin en een terras aan de straat, ook is er ruimte voor een lunchroom (met terras) en een fietsreparatiebedrijfje. Over de hoogte wil ik graag het volgende zeggen de nok van het westelijke gebouw ligt op 30 meter dat is maar 1, 5 meter hoger dan het witte gebouw van de Newton scholengemeenschap dat iets verder op het Dampten staat. Het gebouw komt tussen de toekomstige torens van buitenstad en de toren van Hoorn in te staan, deze torens zijn ongeveer 2 x zo hoog, en daarmee is deze woontoren straks slechts een lokaal accent aan de spoorlijn.
Het Oostelijk deel van het gebouw is de rooilijn van het kantoorgebouw van de omgevingsdienst gezet en het westelijk deel in de rooilijn van het gebouw van Werksaam, door deze sprong is er ruimte voor een terras aan de straat aan de zonnige zijde van het gebouw. Voor het gebouw is nog ook ruimte voor een groenstrook met wadi en een aantal voortuintjes, woningen op de begane grond hebben hier hun voordeur. Door de hoge ligging van de 1e verdiepingsvloer hebben deze woningen een entresol kunnen krijgen, zodat wonen en slapen ruimtelijk gescheiden zijn. Maar dit ter zijde-Door het gebouw in deze richting te positioneren is erachter nog ruimte voor een parkeerterreintje, dat dan niet zo in het zicht ligt. Voor de toekomstige bewoners is de fiets waarschijnlijk belangrijker dan de auto, daarom is er aan de Westzijde een ruime open entree waar vanuit de fietsenstallingen kunnen worden bereikt. Daarnaast is er een formelere entree aan de Zuidzijde, die directer toegang geeft tot de liften.
Het gebouw is geïnspireerd op bouwvorm die hoorn ook veel voorkomt en die voor veel mensen een positieve beleving heeft. In de basis is het pakhuis en daarbij hoort voor ons idee een afdekking met een kap. Deze typologie hebben we ook in de keuze van raamopeningen en de gehele materialisering en detaillering van het gebouw zo veel mogelijk doorgezet. Om echter alle bewoners voldoende buiten ruimte te geven, ondanks de vele balkons en terrassen heeft niet iedereen een eigen buitenruimte, is de realisatie van een collectief dakterras of een daktuin noodzakelijk. Ook de regels voor de beheersing van het regenwater maken dat een deel van het dak als retentiedak moet worden uitgevoerd. Op dit platte deel van het dak wordt het regenwater onder een sedumlaag verzameld voordat het naar de wadi aan de straatzijde wordt afgevoerd. Doordat het oostelijk blok ook is uitgevoerd met een setback krijgen beide bouwdelen hun eigen karakter. Maar vormen dankzij de uitvoering in dezelfde materialen en kleuren toch een geheel. Met name door de toepassing van de banden in het metselwerk wordt het gebouw een geheel.
© Thunnissen Groep 2025
De beelden, impressies, maten, oppervlakten en prijzen zijn zo nauwkeurig mogelijk vastgesteld. Aan de indicatieve waarden kunnen geen rechten worden ontleend.
Privacyverklaring